1پژوهش حاضر باهدف تدوین و اعتباریابی بسته آموزشی درس دین و زندگی پایه دهم مبتنی بر تئوری انتخاب انجام شد. روش پژوهش برای مرحله طراحی و تدوین بسته آموزشی، روش توصیفی – تحلیلی با رویکرد سنتزپژوهی آمیخته بود. مضامین اصلی بسته آموزشی و زمان موردنیاز برای آموزش برگرفته از منابع کتبی همچون الگوی مدارس گیلانت گرمار و مقالات و طرح های پژوهشی داخلی و خارجی بود. برای روایی یابی بسته، ضمن استفاده از روش روایی صوری، از روش روایی محتوایی به شیوه کیفی و کمی با پانل خبرگان 14 نفری  استفاده شد. 14 نفر از متخصصان به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد که 10 نفر در حوزه روان شناسی و دو نفر در حوزه برنامه ریزی درسی و دو نفر هم در حوزه تعلیم وتربیت بودند و از دو ضریب نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا استفاده شد. حداقل و حداکثر میزان ضریب نسبی روایی محتوا برای هر آیتم بسته .71/0 و 1 محاسبه شد و میزان شاخص روایی محتوا در عمده جلسات به سمت عدد (85/0)برای تمامی هدف ها در پروتکل آموزشی به دست آمد. نتایج نشان داد بسته آموزشی درس دین و زندگی مبتنی بر تئوری انتخاب برای دانش آموزان پایه دهم از روایی صوری و محتوایی مناسبی بهره مند است و روایی لازم را برای کاربردهای آموزشی و استفاده پژوهشی دارد.

مقدمه: محیط یادگیری دارای عناصر و ابزارهایی است که با وجود آن ها امکان استفاده بهینه از محتوای آموزشی را برای یادگیرندگان فراهم و به آن ها در دستیابی به اهداف آموزشی کمک می کند.  اما اگر یادگیرندگان در محیط های یادگیری بدون حمایت و توجه رها شوند، امکان کسالت از تنهایی، خستگی از عدم درک محتوای آموزشی و در نهایت ترک محیط یادگیری وجود دارد. به همین دلیل می بایست به نحوی یادگیرنده را در محیط یادگیری حفظ کرد و در مواقع نیاز به وی یاری رساند. حضور عامل آموزشی متحرک در محیط های الکترونیکی می تواند موجب ایجاد انگیزه در یادگیرنده، جلب توجه بیشتر و طولانی تر نسبت به موضوع و در نهایت یادگیری بهتر و درک عمیقتر موضوع آموزشی شود. روش: در این مطالعه از روش تحقیق ترکیبی اکتشافی متوالی استفاده شد. داده های پژوهش جهت طراحی الگو با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته از اعضای هیئت علمی، فارغ التحصیلان و دانشجویان دکتری رشته تکنولوژی آموزشی از طریق نمونه گیری هدفمند به دست آمد. به منظور اعتبارسنجی یافته ها، از روش معادلات ساختاری استفاده شد و برازنده بودن مدل عاملی ویژگهای عامل آموزشی مورد تایید قرار گرفت و برای بررسی اعتبار روایی محتوا از مدل (CVR)، از پرسشنامه لاوشه استفاده شده است. یافته ها: براساس یافته ها، کلیه مؤلفه های مدل طراحی شده مثبت ارزیابی شده و مشخص شد که کلیه مؤلفه های مدل از اعتبار محتوایی مناسب برخوردار می باشند. نتایج: با توجه به اینکه مدل طراحی شده از اعتبار محتوای خوبی برخوردار است، می تواند توسط طراحان محیط یادگیری مورد استفاده قرار گیرد و پیشنهاد میشود که طراحان و افراد درگیر در این زمینه در حوزه پزشکی در طراحی محتوای آموزشی خود از الگوی محیط یادگیری مبتنی بر عامل آموزشی استفاده کنند و از عامل آموزشی برای بهبود فضای یادگیری و کیفیت یادگیری برای دانشجویان خود استفاده کنند.

در دهه های اخیر، موضوع استرس و آثار آن در سازمان یکی از مباحث اصلی مدیریت رفتار سازمانی را به خود اختصاص داده است. سالانه سرمایه های هنگفتی به علت فقدان سلامت جسمانی - روانی کارکنان، کاهش کارایی آنان و ترک شغل و تغییر شغل به دلیل استرس شغلی از دست می رود. این تحقیق به منظور بررسی عوامل ایجاد کننده استرس شغلی کارکنان و ارائه مدل استرس شغلی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان دانشگاه تبریز به تعداد 918 نفر و حجم نمونه آماری به تعداد 273 نفر می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تقلیل متغیرهای اندازه گیری شده از روش تحلیل عاملی استفاده گردیده؛ و تعداد 10 عامل ایجاد استرش شغلی مشخص شدند. بعد از شناسایی عوامل ایجاد کننده استرس شغلی، با استفاده از آزمون فریدمن میزان اثرگذاری هر یک از عوامل بر استرش شغلی افراد مورد مطالعه به شرح زیر اولویت بندی گردید: 1- عوامل سازمانی 2- فرهنگ و بافت سازمانی 3- خط مشی سازمانی 4- فشار نقش ها 5- عوامل ساختاری 6- عدم امنیت شغلی / مالی 7 -ناپایداری 8- روابط بین فردی 9- شایستگی نقش و 10- تطبیق با شرایط شغلی.

از دهه 1970، توجه بسیار زیادی به تلفیق کار و آموزش شده است و الگوهای متعددی مانند کارآموزی، کاروزی، کارگاهی و بازدید از محل کار، سازمان دهی شده اند. هدف همه این الگوها آماده ساختن دانش آموزان، برای دنیای کار است. به وجود آمدن این الگوها در سه دهه اخیر با توسعة مداوم مفهوم ارتباط بین کار و آموزش همراه بوده است. تا پایان قرن بیستم، چهار الگوی مختلف را برای برقراری ارتباط بین صنعت و آموزش می توان تشخیص داد. هر یک از این الگوها در مراحل گوناگونی همراه با تحول و توسعه مفهوم تلفیق کار و آموزش به وجود آمده اند. به عبارت دیگر، توسعه و تحول این مفهوم در چهار مرحله قابل بررسی است.این مقاله، با استفاده از منابع اصلی و به روش مطالعه اسنادی (کتابخانه ای) و تحلیل جنبه های عملی و به کاربرده شده، به کشف، توصیف و طبقه بندی الگوهایی پرداخته است که طی سه دهه اخیر برای ایجاد ارتباط بیش تر بین مدرسه و محیط کار به وجود آمده اند. این الگوها با عنوان های «معلم محور» معرفی شده اند. همچنین با توجه به توسعه سریع و همگانی شدن فناوری اطلاعات در آغاز قرن جدید و ظهور پدیده «مدرسه مجازی» و یادگیری الکترونیکی، پیش بینی شده است که رویکرد جدیدی با عنوان «ارتباط الکترونیکی بین کار و آموزش» در حال شکل گیری است.مقاله نتیجه گیری کرده است که به کارگیری هر یک از این الگوها مزایا و معایبی دارد و ممکن است به تنهایی یا ترکیبی از آن ها به کاربرده شوند. به هر حال، استفاده از این الگوها فرصت هایی، هم برای صنعت و هم برای مدرسه فراهم می آورد تا بتوانند، رابطه نزدیکتری با یکدیگر برقرار کنند. در پایان به کاربرد، این الگوها در آموزش فنی و حرفه ای ایران پرداخته شده و پیشنهاداتی در این زمینه ارائه گردیده است.